Ambtsbericht ne bis in idem Libanon

Hieronder treft u de uitgechreven versie van dit document.

"Ne bis in idem”-beginsel en erkenning buitenlands vonnissen in Libanon.

In uw brief van 18 februari 2009, met kenmerk DT&V/2009/Uit-353, verzocht u om informatie met betrekking tot de toepassing van het “ne bis in idem”-beginsel en de erkenning van buitenlandse vonnissen in Libanon. Hierbij ontvangt u antwoord op de in bovengenoemde brief door u gestelde vragen. Dit bericht is inmiddels op de website van mijn ministerie geplaatst.

Onderstaande informatie is afkomstig uit openbare en vertrouwelijke bronnen.

Het “ne bis in idem”-beginsel binnen Libanon

De Libanese wetgeving bevat het “ne bis in idem”-beginsel. Dubbele berechting binnen Libanon is uitgesloten op basis van artikel 276 van het Libanese Wetboek van Strafvervolging en artikel 182 van het Libanese Wetboek van Strafrecht. In deze wetgeving wordt geen onderscheid gemaakt naar de aard van het delict.

Hernieuwde vervolging is wel mogelijk indien zich na de eerste berechting een strafverzwarend gevolg van hetzelfde misdrijf heeft voorgedaan.

Uit de strafpraktijk en jurisprudentie blijkt dat het “ne bis in idem”-beginsel, zoals gecodificeerd in bovengenoemde wetgeving, door de Libanese autoriteiten wordt nageleefd.

Buitenlandse vonnissen

Libanon erkent buitenlandse vonnissen op basis van de artikelen 27 en 28 van het Libanese Wetboek van Strafrecht. Voorwaarde voor erkenning is dat de veroordeelde zijn straf heeft uitgezeten dan wel gratie heeft verkregen. Dubbele berechting is in een aantal gevallen echter niettemin wettelijk toegestaan

• Indien het gaat om een misdrijf dat gepleegd is op Libanees grondgebied;
• In het geval van misdrijven tegen de staat of met een terroristisch oogmerk. Hieronder vallen onder andere misdrijven tegen de staatsveiligheid en de veiligheid van lucht- en zeevaart en de vervalsing van stempels, waarde- en geldpapieren en identiteitsdocumenten.

De uitzonderingen zijn niet toepasselijk in het geval Libanon de strafvervolging in het buitenland zelf heeft geïnstigeerd (middels overdracht van strafvervolging, dan wel anderszins). In geval van dubbele berechting zal de reeds uitgezeten straf in mindering worden gebracht waarbij de mate waarin wordt bepaald door de rechter.

De territoriale uitzonderingsgrond is in de jurisprudentie extensief uitgelegd. Een misdrijf wordt reeds geacht op Libanees grondgebied te zijn gepleegd indien een van de delictselementen of een van de deelnemingsgedragingen zich op Libanees grondgebied heeft afgespeeld, en in het geval het gevolg van een misdrijf in Libanon is opgetreden of naar verwachting op zal treden.

Buitenlandse vonnissen worden in de praktijk erkend door de autoriteiten. Hierbij wordt geen onderscheid gemaakt naar de aard van het delict. De strafrechtelijke praktijk laat zien hoe de wetgeving wordt nageleefd. Zo blijkt uit jurisprudentie dat het “ne bis in idem”-beginsel ook geldt bij buitenlandse verstekvonnissen en dat een buitenlands pardon of opschorting van de tenuitvoerlegging van een buitenlands vonnis hernieuwde vervolging verhindert. Sepot wegens gebrek aan
bewijs verhindert hernieuwde vervolging echter niet.

Overigens dient er rekening mee te worden gehouden dat in het geval van politiek gevoelige zaken of personen consequente toepassing van de wetgeving niet altijd gegarandeerd is. Meermalen is gebleken dat rechtsbescherming in gevoelige zaken tekort schiet.

De minister van Buitenlandse Zaken
namens deze,
de directeur Personenverkeer, Migratie en Vreemdelingenzaken

H.M.S Schaapveld
18 juni 2009